مقابله با ترس در کودکان

احساس ترس یک بخش طبیعی از رشد کودک است. اما گاهی به دلیل تغییراتی که در شدت و نوع آن به وجود می آید، از حالت عادی خارج می شود. اگر ترس در تمام زندگی عادی کودک مداخله کرده و تأثیر منفی داشته باشد و او نتواند از آن رهایی یابد، این ترس ها تحت عنوان ترس های مرضی یا فوبیا شناخته می شوند که هم کودک و هم اطرافیان او را آزار می دهند. در این صورت استفاده از مداخلات رفتاری ضروری است:

همدلی کردن با کودک

هر چند دلیل ترس کودک از نظر بزرگ تر ها کاملا غیر منطقی و نامعقول به نظر می رسد، اما خود کودک چنین احساسی ندارد و نمی تواند غیر منطقی بودن ترس خود را درک کند. انکار ترس ها یا مسخره کردن کودک به خاطر ترسیدن، سبب می شود که او از بیان آن ها خجالت بکشد، در حالی که مشکل اصلی بدون راه حل باقی می ماند. برای او توضیح دهید که هر فردی ممکن است، از چیزی بترسد و در این زمینه از خاطرات دوران کودکی خود و اطرافیانی که او را می شناسند، تعریف کنید. به طور مثال اگر کودکی از تاریکی می ترسد، سعی کنید بدون مسخره کردن یا مجبور کردن او برای ماندن در تاریکی، با همدلی های به موقع به رفع این مشکل بپردازید.

حساسیت زدایی تدریجی

برای اینکه کودک بتواند بر ترس خود غلبه کند، جز رو به رو شدن با آن چاره ای ندارد. اما این کار باید به تدریج و قدم به قدم انجام گیرد. هر چه ترس شدید تر باشد، باید رویارویی با آن تدریجی تر و زمان غلبه بر آن طولانی تر باشد. برای اینکه به کودکی کمک کنیم تا بر ترس خود از شئ یا موقعیتی خاص غلبه کند، با علاوه بر اینکه او را کم کم با آن موقعیت یا شئ رو به رو می کنیم، این کار را با تجربه ای خوشایند، مانند بازی، در کنار او بودن یا پاداش دادن همراه کنیم. برای توضیح این کار از مثال نردبان استفاده کنید. به کودک بگویید: فکر کن می خواهی روی پله ی آخر نردبان بایستی، تا زمانی که یکی یکی پله ها را پشت سر نگذاری به آن پله نمی رسی. ترس های ما نیز مانند نردبان هستند، اگر یک دفعه بخواهیم با آن ها رو به رو شویم، هیچوقت نمی توانیم بر آن ها غلبه کنیم. سپس بهتر است این کار را پله پله و با برداشتن گام های کوچک انجام داد تا به هدف اصلی نزدیک شویم.

مقابله با ترس در کودکان